Η πρώτη απελευθέρωση των Αθηνών κατά την επανάσταση του 1821 έγινε στις 26-28 Απριλίου του 1821.
Μετά την πρώτη εξέγερση στην περιοχή της Πάρνηθας από τον Μελέτη Βασιλείου ο οπλαρχηγός αυτός έστειλε μήνυμα στην Λειβαδιά ζητώντας τους έναν ικανό αρχηγό που να αντιπροσωπεύει την φιλική εταιρία . Οι άρχοντες της Λειβαδιάς όρισαν τον Δήμο Αντωνιάδη τον οποίο υποδέχτηκαν οι Αττικοί με μεγάλο ενθουσιασμό και αφοσίωση.
Οι κάτοικοι Τούρκοι της Αθήνας τότε ήταν περίπου 400 οικογένειες. Βρίσκονταν και 60 Αλβανοί για την ασφάλειά τους. Οι Τούρκοι και Αλβανοί βλέποντας την εξέγερση των χριστιανών ανέβαιναν στην ακρόπολη και κλείνονταν μέσα κάθε βράδυ. Στις 11 Απριλίου συνέλαβαν τους προεστούς μαζί με άλλους δέκα τυχαίους πολίτες και τους φυλάκισαν στην ακρόπολη για ομήρους.
Τη νύχτα της 25ης Απριλίου, οι χριστιανοί που είχαν μαζευτεί στο στρατόπεδο στις Αχαρνές, οπλισμένοι ξεκίνησαν για την Αθήνα. Οι χριστιανοί κυρίευσαν την πόλη και ύψωσαν την σημαία στις 28 Απριλίου. Στην Αττική περί την 25η Απριλίου οι κάτοικοι της επαρχίας αυτής με επικεφαλής τον Μελέτιο Βασιλείου από την Χασιά, τον καπετάν Θανάση Σκουρτανιώτη από τα Δερβενοχώρια, τον καπετάν Γιάννη Ντάβαρη από τα Μεσόγεια (Λιόπεσι) και με 600 περίπου άνδρες μπήκαν στην Αθήνα και την απελευθέρωσαν, ενώ οι Τούρκοι κάτοικοι έμειναν κλεισμένοι στην ακρόπολη.
Στην Αθήνα μαζεύτηκε γρήγορα μεγάλος αριθμός οπλισμένων μαχητών από την Αίγινα, Κέα, Ύδρα και αλλού, γύρω στις τρεις χιλιάδες. Οι Τούρκοι που είχαν κλειστεί στην Ακρόπολη πολιορκήθηκαν για καιρό χωρίς σημαντικές αψιμαχίες. Πολιορκητές και πολιορκημένοι έριχναν επεισοδιακά κανονιές και βόλια χωρίς να βλάπτουν ή να βλάπτονται. Η πολιορκία αυτή συνεχίστηκε μέχρι τις 10 Ιουνίου, οπότε διαλύθηκε από τον Ομέρ Βρυώνη .